Antoine de Rivarol

skrivagner gallek

Antoine Rivaroli, emanvet Rivarol, ganet d'ar 26 a viz Mezheven 1753 en Bagnols-sur-Cèze en Bro-C'hall ha marvet d'an 11 a viz Ebrel 1801 en Berlin, a oa ur skrivagner gall a-du gant ar roue. Lavarout a rae bezañ « kont Antoine de Rivarol » eus un tiegezh eus noblañs Italia.

Antoine de Rivarol

Commons
Muioc'h a restroù diwar-benn

a vo kavet e Wikimedia Commons.

Brudet eo e skrid De l’Universalité de la langue française, e 1784, hag a weler oc'h aweniñ c'hoazh meur a republikan gall[1] .

E vuhezAozañ

E dad a oa o terc'hel ostaleri an Trois Pigeons en Bagnols-sur-Cèze hag a deuas da vout komis mereurioù. Mont a reas e vab da gloerdi Sainte-Garde en Avignon, dougen a reas ar c'holier bihan a drugarez da eskob Uzès ha kelenner-ti e voe en Lyon. Met dilezer a reas ar stad a veleg, enep d'e dud, evit klask bevañ eus e bluenn.

En 1776 ez eas da Bariz ma kemeras an anv a chevalier de Parcieux – e vamm-gozh a-berzh mamm a oa kar d'ar matematikour Antoine de Parcieux en devoa ouzhpennet an de-se d'e anv – ha comte de Rivarol (fausse noblesse).

En 1780 e timezas da Louisa Henrietta Mather-Flint, troourez a orin skosat. Troet he devoa oberennoù gant Samuel Johnson ha Johnson-se a oa deuet da vout kamarad d'e dud. Antoine Rivarol a zilezas e wreg goude ur pennad, daoust ma oa brazez eus ur mab. Un tamm nec'het e voe Rivarol pa glevas e oa bet roet ur priz d'ur glañvdiourez vadelezhus, gant an Academie Francaise peogwir e skoazelle ur wreg dilezet, e hini. Antoine was unable to quash the prize but he was able to keep his wife's name out of the report of the award. Dizimezet e voent e 1784.

Kinniget e voe da Voltaire ha kenlabourat gant ar Mercure de France. Daremprediñ a reas salonsoù ma c'halle diskouez e spered flemmus ha dastum enebourien a renk uhel, evel dug Choiseul. Kamarad e oa da Grimod de La Reynière.

Hervez ur flemmskrid dizanv e oa troet gant ar baotred, evel ar chevalier de Champcenetz, hag e vije bet gwelet o paotreta da noz en allée d’Argenson er palais-Royal. Hervez skridoù all en dije dilezet e wreg evit bevañ gant ur vaouez anvet Manette da gentañ, ha goude gant ar briñsez Olgorouska.

A-du e oa Rivarol gant ar renad kozh, ha fae a rae war ar republikaned. E 1792 e kavas gwell tec'hel diouzh Bro-C'hall ha mont da chom da Brussel da gentañ. Kontañ a ra Chateaubriand, en e eñvorennoù, Mémoires d'outre-tombe, e tebras Rivarol gantañ e ti e vreur-kaer e Brusel. Goude-se e voe gwelet Rivarol e London, Hamburg, ha Berlin, ma varvas. Beziet e vije bet e bered Dorotheenstadt.

E enebourien e Bro-C'hall e oa Alexis Piron ha Nicolas Chamfort.

E vreur Claude François (1762–1848) a oa ivez skrivagner. Skrivañ a reas:

  • ur romant: Isman, ou le Fatalisme(1795);
  • ur gomedienn : Le Véridique (1827);
  • ul levr istor : Essai sur les Causes de la Révolution Française (1827).

OberennoùAozañ

  • E gentañ oberenn e oa al Lettre du président de *** à M. le comte de *** (1782). Ur flemmskrid e oa a-enep ar varzhoneg Jardins gant ar beleg Jacques Delille, nevez embannet, pa ne oa nemet meuleudi d'ar barzh.
  • E Discours sur l’universalité de la langue française a voe kurunennet d'an 3 a viz mezheven 1784, gant Akademiezh Berlin ha brud vras a dapas gant ar skrid-se. Frederig II Prusia a reas anezhañ un ezel eus e Akademiezh.
    • Hervez Rivarol n'eus ket par d'ar galleg evel yezh sklaer. Perzhioù mat all he deus ar yezh-se, emezañ : Dégagée de tous les protocoles que la bassesse invente pour la vanité et le pouvoir, elle en est plus faite pour la conversation, lien des hommes et charme de tous les âges, et puisqu’il faut le dire, elle est de toutes les langues la seule qui ait une probité attachée à son génie. Sûre, sociale, raisonnable, ce n’est plus la langue française, c’est la langue humaine.
  • Bloaz goude, e 1785, ec'h embannas e droidigezh eus Ifern Dante, boulc'het abaoe pemp bloaz. Un azasadur eo kentoc'h.
  • En 1788, ec'h embannas ar Petit Almanach de nos grands hommes, flemmskrid.

LevrlennadurAozañ

  • Lettre critique sur le poème des Jardins, suivie du Chou et du navet, 1782
  • Lettre à M. le Président de *** sur le globe airostatique, sur les têtes parlantes et sur l'état présent de l'opinion publique à Paris. Pour servir de suite à la Lettre sur le poème des Jardins, 1783
  • De l'Universalité de la langue française, 1784
  • L'Enfer, poème du Dante, traduction nouvelle, 1785
  • Récit du portier du sieur Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais, 1787
  • Le Petit Almanach de nos grands hommes, 1788
  • Première lettre à M. Necker, sur l'importance des opinions religieuses, 1788
  • Seconde lettre à M. Necker sur la morale, 1788
  • Le Songe d'Athalie, par M. G. R. I. M. De La R. E. Y. N., avocat au parlement, avec Louis de Champcenetz, 1788
  • Mémoire sur la nature et la valeur de l'argent, 1789
  • Le Petit Almanach de nos grandes femmes, accompagné de quelques prédictions pour l'année 1789, avec Louis de Champcenetz, 1789
  • Journal politique-national des États-Généraux et de la Révolution de 1789, publié par M. l'abbé Sabatier et tiré des Annales manuscrites de M. le Cte de R***, 1789
  • Adresse à MM. les impartiaux ou Les amis de la paix réunis chez monseigneur le duc de La Rochefoucault, v. 1789
  • Petit dictionnaire des grands hommes de la révolution, par un citoyen actif, ci-devant rien, avec Louis de Champcenetz, 1790
  • Triomphe de l'anarchie, 1790
  • Épître de Voltaire à Mlle Raucour [sic], actrice du Théâtre-français, 1790
  • Le Petit Almanach de nos grands-hommes ; pour l'année 1790, 1790
  • Réponse à la réponse de M. de Champcenetz au sujet de l'ouvrage de madame la B. de S*** sur Rousseau, v. 1790
  • Essai sur la nécessité du mal, tant physique que moral, politique et religieux, par Soame Jenyns,... traduit de l'anglais, 1791
  • De la Vie politique, de la fuite et de la capture de M. La Fayette. Morceau tiré de l'"Histoire de la révolution", 1792
  • Lettre à la noblesse française, au moment de sa rentrée en France sous les ordres de M. le duc de Brunswick, généralissime des armées de l'Empereur et du Roi de Prusse, 1792
  • Le Petit Almanach des grands spectacles de Paris, 1792
  • Adresse du peuple belge, à S. M. l'Empereur, 1793
  • Histoire secrète de Coblence dans la révolution française, 1795
  • Tableau historique et politique des travaux de l'Assemblée constituante, depuis l'ouverture des États généraux jusqu'après la journée du 6 octobre 1789, 1797
  • Discours préliminaire du ″Nouveau dictionnaire de la langue française″, 1797

Lennegezh alamanekAozañ

KelaouennAozañ

Ar sizhunieg gallek Rivarol, eus an tu dehoù-pellañ, zo bet anvet diwar-lec'h e labour enepdispac'hel.

NotennoùAozañ

  1. Seules la langue et la culture françaises ont accédé à l'universel. L'Express, Kerzu 2015. [1]
  2. Alain de Benoist, Ernst Jünger une bio-bibliographie, Guy Trédaniel éditeur, 1997, p. 122.