Ar roñfl zo un dudenn eus ar mojennoù pobl, anezhañ ur seurt ramz hag a zebr ar vugale.

Ar roñfl o tic'houzougañ e verc'hed e kontadenn Meudig. Skeudennet gant Gustave Doré e 1867
Norandino ha Lucina kavet gant ar Roñfl, gant Giovanni Lanfranco en 1624, da skeudenniñ Orlando furioso
Kazh e heuzoù dirak ar roñfl. Babiged eo meuz an deiz, kinniget war al listri (skeudenn gant Gustave Doré).
Meudig o vont da laerezh heuzoù seizh lev ar roñfl. Skeudenn gant Gustave Doré, 1862).

Gerdarzh kemmañ

Dianav eo ar gerdarzh. Meneget eo ar ger e geriadurioù Gregor ("rouñphl", 1732) hag ar Gonideg ("rouñfl", 1821).
"Ronfl" eo e Kontadennoù ar Bobl An Uhel (1868), "rouf" er Marvailler Brezounek dastumet gant Troude ha Gab Milin (1870 ha "rouf" e Kountadennou an aotrou Jezegou (1909)[1].

Ar gerioù ogre hag orco

Ar ger gallek ogre a weler adal dibenn an XIIvet kantved er romant gallek Perceval ou le Conte du Graal gant Chrétien de Troyes, ma lenner :

« et s'est escrit que il est encore
que toz li reaumes de Logres,
qui ja dis fu la terre as ogres,
ert destruite par cele lance
 »

« ha skrivet eo e teuy an deiz
ma vo holl rouantelezh Logres,
a voe gwechall douar ar roñfled,
distrujet gant ar goaf-mañ}} »

Pell amzer e kredjod e teue ar ger gallek eus henc'hresianeg Bizantion, ma talveze ogur kement ha hungariat[2], abalamour d'ar freuz a reuz lakaet etre 899 ha 955 gant Hungariz. Abaoe eo bet diskaret ar gredenn gant yezhourien[3].

Dont a rafe eus ar ger latin orcus (ifern, doue an ifern), gant un tamm metatezenn ennañ. En italianeg e kaver orco, a deufe eus un doue etrusk. Tomba dell'Orco eo anv ur bez etrusk brudet. Ar ger orco a gaver en 1290 dindan pluenn Jacomo Tolomei : orco… mangia li garzone (« roñfl ... hag a zebr paotred »). En 1516 en adkaver en Orlando furioso, meurgan gant ar barzh Ludovico Ariosto, euzhvil dall awenet gant an Unlagadeg deuet eus an Odysseia. Er Pentamerone (1634-1636 ; kontadenn n° I-1) eo gant ar ger napolitanek uerco e reas Giambattista Basile (1575-1632).

E 1697 e voe embannet Les Contes de ma Mère l'Oye, levr Charles Perrault, a reas brud d'an anv damzianav-se e galleg, ha termenet eo ar ger en ur gontadenn : « Homme sauvage qui mange les petits enfants ». Bloaz goude, e 1698, e voe adimplijet ar ger gant Madame d'Aulnoy en he c'hontadenn l'Oranger et l'Abeille.

Ar ger saoznek ogre, "ramz hag a zebr tud", a gaver e 1713 skrivet hogre en un droidigezh eus ur gentel c'hallek eus ar Mil Nozvezh hag Unan, a-c'houde Ch. Perrault.
Koshoc'h eo ar ger orc, "euzhvil plaouier", pan e gaver skrivet orcþyrs, orcneas (liester) en saozneg kozh, diwar al latin orcus ivez war a hañval – implijet eo bet a-galz gant J.R.R. Tolkien[2].

Kontadennoù kemmañ

Kronos, e mojennoù Henc'hres, a c'hallfe bezañ hendad ar roñfled ; en adkavout a reer e livadurioù Francisco de Goya.

Er c'hontadennoù eo ramzed drouk ha pout a spered eo ar roñfled, e re Charles Perrault bepred. Kavet e vez ur roñfl en istor Meudig, e Kazh e heuzoù – ma'z eo debret gant ar c'hazh – hag ur seurt roñfl eo Paotr e varv glas, daoust ma ne zebr ket e wragez goude o lazhañ.

E kontadennoù brezhonek a orin kemmañ

Me gav mat ar c'hig leonard
Maget druz-druz gant fars ha lard
Re Dreger eo mat o blaz
Blaz krampouezh fritet ha laes glas;
Met re Wened ha re Gemper
Foei, re a yod zo en o reor!

Ger ebet a-zivout kig kernevat.

E yezhoù all kemmañ

E la finta nonna ez eus kaoz eus ur roñflez.

Notennnoù kemmañ

  1. Devri
  2. 2,0 ha2,1 (en) Online Etymology Dictionary
  3. Dictionnaire de l'Académie française, (1932-1935)