Henvrezhoneg
An henvrezhoneg eo anv ar yezh a veze komzet e Breizh etre ar IVe kantved[1], pe etre eil hanterenn ar Vvet kantved[2], ha deroù an XIIvet kantved. Ar yezh a droas d'ar c'hrennvrezhoneg goude ar bloaz 1000, hag ar brezhoneg arnevez adalek ar XVIIvet kantved.
Dornskrid Leiden eo ar skrid henvrezhonek koshañ anavezet[3].
Henvrezhoneg | |
---|---|
Henyezh | |
Perzhioù | |
Komzet e : | Breizh |
Rannved : | Europa ar c'hornog |
Komzet gant : | |
Familh-yezh : | Yezhoù indezeuropek
|
Statud ofisiel | |
Yezh ofisiel e : | |
Akademiezh : | Ofis publik ar brezhoneg |
Kodoù ar yezh | |
ISO 639-1 | obt |
ISO 639-2 | obt |
ISO 639-3 | obt |
Kod SIL | |
Sellit ivez ouzh ar pennad Yezh. |
Gant Léon Fleuriot eo bet dastumet ar skridoù henvrezhonek anavezet, en e c'heriadur anvet Dictionnaire des gloses en vieux breton[4].
Enskrivadurioù
kemmañEnskrivadur Lomareg
kemmañAr c'hoshañ enskrivadur henvrezhonek zo en ul laouer en ur chapel e-kichen Lomareg e Krac'h, nepell diouzh an Alre : « irha ema in ri », hag a ve "amañ emañ ar roue" e brezhoneg a-vremañ (e-lec'h ar ger kozh ri − rix e galianeg − e vez lavaret roue hiriv), da lavarout eo "amañ eo beziet ar roue".
An enskrivadur zo bet deiziet eus kantved Gwereg ha soñjal a reer e oa beziet ar roue eno. Elfennoù an dezenn-mañ zo :
- gerdarzh ar ger "Alre", a c'hallfe dalvezout "lez roueel" (eus al latin aula regia), pe dalvezout ivez erle pe arle, anv un den ;
- deiziad diazez an Alre, rak ur voudenn c'hladdalc'hel a oa bet savet er Vvet kantved.
Enskrivadur Gouvene
kemmañEnskrivadur Gouvene (Engravadur an Aulnays) a weler war ur monumant e greunvaen, ha skrivet eo « ced parth so ». Un droidigezh ger-ha-ger a rofe "ken perzh zo", da lavaret eo "kenberc'henniezh zo" ; "kenberc'henniezh" zo cyd-parth e kembraeg.
Levrlennadur
kemmañ- Arzel Even, Istor ar yezhoù keltiek, Hor Yezh, 1956, levrenn I, p. 105 sqq.
- Léon Fleuriot, Le vieux breton : Éléments d'une grammaire, Pariz, Klincksieck, 1964.
- Léon Fleuriot, A Dictionary of old breton - Dictionnaire du vieux breton, Toronto, Prepcorp, 1985. Adembannadur al levr embannet e 1964.
Notennoù
kemmañ- ↑ (fr) Léon Fleuriot, « Langue et société dans la Bretagne ancienne », e-barzh Histoire culturelle et culturelle de la Bretagne, Pariz-Geneva, Champion-Slatkine, 1987, p. 9 (ISBN 978-2-85203-845-5)
- ↑ Geriadur brezhoneg An Here, p. 615.
- ↑ (en) Levraoueg Skol-veur Leiden
- ↑ (fr) Léon Fleuriot, Dictionnaire des gloses en vieux breton, Pariz, Klincksieck, 1964.